Η αριστερά των παρελάσεων



 Ηλίας Κανέλλης (από Τα ΝΕΑ)

Ο υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς μοίρασε στα σχολεία της χώρας μια εγκύκλιο, στην οποία περιγράφει το κατά τη γνώμη του (ή την κατά τη γνώμη της Αριστεράς που εκπροσωπεί) νόημα της επετείου της εθνικοαπελευθερωτικής επανάστασης του 1821. Το κείμενο κάνει μνεία στον Διαφωτισμό και παραδέχεται ότι η ελληνική επανάσταση δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό τον λαό που την έκανε.

Αλλά δεν είναι αυτό το νόημά του. Η αταξική ολότητα που δεσπόζει στον λόγο του υπουργού, ο κυρίαρχος λαός, ο οποίος, αν χρειαστεί, θα αποτινάξει κάθε λογής τυραννία, είναι ο κορμός του εθνολαϊκισμού. «Ενας λαός», λέει ο κ. Μπαλτάς, «ίσως χρειαστεί ξανά και ξανά να επιβεβαιώσει τον εαυτό του: κάθε φορά που θα είναι αναγκασμένος να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία του, την κυριαρχία του, την αξιοπρέπειά του και την περηφάνια του, τη δημοκρατία του, την πολιτική του ύπαρξη, κάθε φορά που θα χρειαστεί να ξαναπούμε όλοι μαζί: "Εμείς, ο λαός"».

Στο σημείο αυτό, ο υπουργός υποβαθμίζει συστηματικά δυο ουσιώδεις έννοιες. Την έννοια του πολίτη και την έννοια των θεσμών και του ρόλου τους στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Διαγράφει, επίσης, την εξέλιξη της χώρας μέσα στην υπερεθνική Ευρωπαϊκή Ενωση, προκειμένου να δώσει έμφαση σε μια Ελλάδα-κοινότητα αίματος και θυσιών, σε μια συλλογικότητα πολεμιστών.
Ο λαός του κ. Μπαλτά είναι ό,τι το έθνος του Πάνου Καμμένου. Μια κατασκευή ομοιογενής και περιούσια, με στρατιωτική δομή, έτοιμη να πολεμήσει εναντίον κακών, αντιπάλων, εχθρών. Τώρα το ξέρω καλά: η Αριστερά των παρελάσεων είναι η ίδια με τη Δεξιά των παρελάσεων. Δυνάμει πολεμικές παρατάξεις που συμμάχησαν για να υπερασπίσουν τη φενάκη του Χρήστου Σαρτζετάκη: το ανάδελφον, τον εξαιρετισμό, την απομόνωση. Ο λαός του κ. Μπαλτά είναι ένα σχήμα λόγου, πάνω στο οποίο στηρίζονται ιδεολογίες όχι ανοιχτής κοινωνίας αλλά ολοκληρωτισμού.

Η εγκύκλιος του Υπουργού ΕΔΩ

Σχόλια

  1. Πραγματι, η αναφορα στον "Λαό" ως ενιαίας υπερβατικης οντότητας, η οποια νομιμοποιεί με άμεσο τροπο Το Κομμα και Τον Ηγέτη να δράσουν εξ ονόματος του Έθνους η της Φυλής, αποτέλεσε ιστορικά την ιδεολογική και προπαγανδιστικη βαση των καθε ειδους ολοκληρωτισμων.

    Μια χαρα ταιριάζουν κατι τύποι σαν τον Μπαλτά με κατι τύπους σαν τον Καμμένο.
    Τους ενώνει ο εθνολαικισμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...Στον κυβερνητικό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-εισοδιστικού ΠΑΣΟΚ και λοιπών μικρότερων δυνάμεων, παγιώνεταιi μια αντίστροφη ιδεολογική ηγεμονία: μια «εξουσία του σερβιτόρου επί του μάγειρα». Στους πολίτες προβάλλεται η ηγεμονία του ελάσσονος εταίρου επί του μείζονος, με την βοήθεια και της λεγόμενης αριστερής, σκληρά ευρωσκεπτικιστικής ενδοκομματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ.
    Ο «μάγειρας», δηλαδή ο πλειοψηφικός, «προεδρικός» ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να πείθεται και να μαγειρεύει όχι τις δικές του συνταγές αλλά του «σερβιτόρου». Η «αντιμνημονιακή ΕΑΔΕ» (Εθνική Αντιγερμανική Δημοκοπική Ενότητα) διαχέεται στον «όλο ΣΥΡΙΖΑ» από τους οπαδούς της ρήξης «εκτός ευρώ» που «πιστεύουν και στο σοσιαλισμό», αριστερούς περισσότερο Σμιτιανούς-Λενινιστές παρά μαρξιστές (άλλοι «σερβιτόροι» έχουν άλλα κίνητρα).
    Σε επίπεδο πολιτικής στρατηγικής διαχέεται ένας βουλησιαρχικός ανορθολογισμός, που μοιάζει σαν να βγαίνει μέσα από τις σελίδες του Καρλ Σμιτ ή των μεγαλοϊδεατών Ελλήνων στοχαστών της δεξιάς στις αρχές του 20ού αιώνα: Μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, συστημικά ασήμαντη μέσα στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό, να δράσει ως «πυροκροτητής» προκειμένου να σκάσει η ευρωζώνη και μαζί της να διαλυθεί ο καπιταλισμός. Μοιάζει σαν ένα και μοναδικό από τα καναρίνια τα κλεισμένα μέσα στο «σιδερένιο κλουβί» του Μάξ Βέμπερ, ν' αρχίσει να χτυπιέται μόνο του πάνω στα σκληρά σύρματα του κλουβιού.
    Φυσικα, από τη στιγμή που η συζήτηση αφορά πολιτική στρατηγική και προγραμματικές επιλογές και όχι κουβέντα γύρω από τραπέζι με πολλά σκληρά οινοπνευματώδη, η εναλλακτική λύση στην αυτοκτονία του καμικάζι (ένα «Κούγκι - μικρό Περλ Χάρμπορ στο Αιγαίο», από μόνο του παράλογο αλλά και πράξη άσκοπη, ανώφελη), είναι προφανής και πλανάται στον αέρα...

    Το φετίχ της διαπραγμάτευσης, η «Σμιτιανή Αριστερά» - και στην πράξη, «στο ίδιο έργο θεατές»...
    http://aftercrisisblog.blogspot.gr/p/blog-page_15.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία